Neraja Seva

Hallo allemaal,

Er mist nog een stukje het stukje komt later, maar nu ben ik in het kindertehuis . Of nou ja... nu in Singaraja ff op internet.

Gister ochtend moest arno om 11 uur op het vliegveld zijn en om 12 uur moest hij door de poortjes! Ik hoop dat hij zo goed aankomt. Het is hier kwart voor 1 's middags.
Toen heb ik van 12 tot 2 lekker op een bankje zitten lezen op het vliegveld, daarna stond ik om 2 uur klaar om opgepikt te worden. Ik netjes met een briefje van het kindertehuis zodat ze wisten wie ik was. En dat is niet grappig want je kijkt echt iedereen aan, maar niemand is het. Dus om half 3 heb ik maar eens gebeld. 'Jaja, sorry we staan vast in het verkeer,' gelukkig klonk ze heel enthousiast dus ik kreeg er weer helemaal zin in, want het blijft altijd spannend.
Ik zei ik zit voor de Starbucks coffee, dom van mij want daar was geen bankje, maar ik dacht nog even wachten... nog even.... nog even... tot 4 uur! Toen kwamen ze eindelijk! Een kleine enthousiaste vrouw, didi (betekend iets van zuster) en de chauffeur. De organisatie gaat niet uit van een een religieus iets, maar wel van het aspect dat iedereen gelijk is en recht heeft op voeding, kleding en onderwijs. Ze eten geen vlees en ook geen champignons want dat groeit ten koste van iets doods, omdat het een schimmel is. Ook geen ui en knoflook, want dat zorgt dat je je niet helemaal goed kunt concentreren in de yoga wereld. Elke avond om 6 uur doen ze aan yoga heeft ze mij verteld in de auto (arno je had toch gelijk met je intake-gesprek in de auto) het klonk allemaal leuk en aardig, helaas kwamen we pas rond 8 uur aan bij het tehuis en was het al donker. In het tehuis was nog een NL meisje, Marleen, erg aardig, 24 blijft hier 2 maanden en heeft eerst 3 maanden door australie getrokken. Ze heeft me daar wat rondgeleid en bijgepraat.
In het tehuis zitten 44 kinderen, de jongste is 1,5 de oudste is 18 maar de meesten zitten tussen de 7 en de 14 denk ik. Toen ik aankwam kwamen de kinderen direct uit de auto 'sister, sister, what's your name!' dat was erg leuk! De kamer moest ik delen met Marleen, het viel erg mee het was schoon, maar de bedden zijn kei-hard. De wc is in een buitenhuisje zo'n 20 m lopen, maar er is wel een westerse wc.... gelukkig maar. Er zijn een aantal slaapzalen voor de kinderen, sommigen slapen met meer in een bed. Sommigen slapen in een matje op de grond. En er is een andere grote hal, erg mooi betegeld en die is gesponsord door iemand.
Om half 10 gingen de kinderen pas naar bed. En wij ook. Best lekker geslapen. Om 5 uur staan ze op, dan moeten aankleden ed en misschien nog wat klusjes, wij hoeven verder niet te helpen want ze kunnen heel goed voor zichzelf zorgen. Er zijn daar 2 zusters (didi's) en een kok en een chauffeur, die ook de kinderen naar school rijdt in best luxe auto.
Vanmorgen waren we er dus zo rond half 7 uit, Marleen ging eerst hardlopen, maar dat is me iets te fanatiek op alleen water en rijst de hele dag, ik hoop wel dat ik wat afval.
Daarna gingen de kinderen rond 7 uur naar school, half 8 begint t, allemaal verschillende scholen. In schooluniform. En toen zaten wij daar.. kan ik wat doen? Nee... later, dus maar ff wat kleren gewassen en een beetje met die baby opgetrokken. Nu gingen we gelukkig ff naar de stad want ze moesten echt nieuwe schoenen hebben. En ik had gisteren gezegd dat ik wat geld mee had gekregen van school en dergelijke, gelukkig had ik niet gezegd hoeveel, want toen we bij de kassa kwamen dacht ze dat ik even 20 paar schoenen ging betalen. Uiteindelijk heb ik het wel gedaan, zo'n 70 euro in totaal, maar ik ben best wel kwaad en teleurgesteld. Ik voel me net de grote rijke Hollander met het schip met geld, mooie grappen, dus ik heb gezegd dat het geld nu op is. Hallo zeg, ik ben nu nog wel een beetje boos. Ik krijg een beetje het gevoel dat we hier zijn voor het geld, je moest zeg maar 200 euro kostgeld betalen voor 2 weken, op zich vond ik dat niet erg omdat je bij andere organisaties meer moet betalen en ik zie ook wel dat het ten goede komt van de kinderen. Maar ik ben niet van het fonds. Ik kom hier voor het werk en niet om geld te brengen. Dus dat zal ik vanmiddag ff vertellen! Ik mag hopelijk morgen mee naar school om daar missschien wat les te geven. Want dat lijkt me erg leuk, de kinderen zijn erg leuk en de didi's ook, maar het is waarschijnlijk de cultuur of dat ze teveel het belang van het tehuis zien dat ze onze gevoelens wat vergeten. Ik hoop dat het allemaal beter gaat ik ben hier tenslotte ook nog geen dag. En als t me echt niet bevalt ben ik zo weer vertrokken.
Maar maak je geen zorgen, het valt allemaal best mee, ik ben nu alleen een beetje boos. Komt allemaal goed! Don't worry!

Ok, nu weer de positieve kant op met het verhaal! Marleen kon altijd alleen naar de stad als ze gebracht werd, maar ik vertelde dat ik met Arno scooter had gereden en toen zeiden ze dat we de scooter wel mee mochten. Super! Alleen... in feite reed Arno altijd en ik zat achterop. Alleen als het makkelijk was reed ik. Maar goed... groot houden voor onze vrijheid! Het was ook nog eens een schakel scooter, wat ik helemaal nog nooit gedaan had. En ook nog... deze dingen gaan veel harder! Arno: had ik maar meer geoefend en niet jou het moeilijke werk laten doen...
Maar we zijn hier gekomen, nu nog weer terug!

Jullie succes met alles en heeeel veeeel plezier!

Liefs Annieke