Sister, sister, take picture! Can I see?

Hey allemaal!

Net naar school geweest, dat was erg leuk om allemaal te zien.
Vandaag moesten ze allemaal in sportkleren naar school. Ze begonnen met een soort yoga, toen mediteren, voor zover dat wil met kleintjes.
Daarna staken ze een kaars aan en zongen ze: 'Let the circle be unbroken...' Ik ken hem niet echt, maar het bijzondere was dat ze die in Amerika ook zongen op zondag tijdens die mis.
Daarna moesten wij wat met ze doen, dus we hebben de Hockey Cockey weer uit de kast gehaald en met ze gedanst. Waarschijnlijk ga ik maandag of dinsdag richting het zuiden, zodat ik nog een dag rust heb voordat ik moet vliegen. Want vergeet niet dat we vanmorgen om 7 uur alweer op de scooter zaten. En dat de kinderen soms om 5 uur al op de knietjes voor hun bed liggen om te bidden, maar dat is een soort van zingen, dus daar worden we wel wakkker van. Anders misschien niet maar de muren bestaan hier vaak uit bamboe matten, en dat lijkt heel wat maar het houdt geen kou en geluid tegen, het ziet er wel heel mooi vakantie-achtig uit.
Verder ben ik nu wel een beetje verkouden, ik denk niet de mexicaanse griep hoor, mam! Maar waarschijnlijk omdat het echt super warm is overdag de laatste paar dagen en dan zitten we wel voor zo'n fan (uh... ventilator) maar dat waait natuurlijk best wel en op de scooter met ons t-shirtje is ook niet echt goed voor de gezondheid dacht ik.

En inderdaad volgende week ben ik nu al bijna een dag thuis. Helaas, Anne geen DMD, want het is natuurlijk ook Woodstock, maar die andere 2 ben ik natuurlijk van de partij hoor, don't worry, ik heb nog heel wat in te halen.

Ik zit te wachten totdat de foto's worden geladen, maar ik ben bang dat dat heel lang duurt, of ik weet het al zeker want ik zit al 15 minuten te wachten, dus daarom typ ik nu maar wat in het rond.

Woensdag ging Mama Donna weg, de Australische vrouw die steeds heel veel cadeaus geeft, een beetje Sinterklaasidee. Ze bedoelt het allemaal heel goed en het tehuis gaat haar echt aan het hart.
Woensdagochtend stond ze dus klaar voor vertrek toen er opeens een man op een scooter het terrein op kwam rijden, helemaal schreeuwen en roepen om mama Donna.
De chauffeur van het tehuis, lag te slapen die hebben we wakker gemaakt en heeft met hem gepraat. Ondertussen moesten wij als 'blanken' het huis is zodat hij ons niet zou zien. Later was hij buiten de poort aan het roepen om Mama Donna. Heel apart, maar waarschijnlijk hoort het hele dorp over haar omdat ze zoveel cadeaus geeft en wou hij haar gewoon zien. Of misschien was hij in de war met Madonna??? Verder viel het wel mee hoor, het was eigenlijk best grappig even wat hilariteit.

O ja, er was nog een spannend moment. Wij kwamen weer van het duiken en Marleen wou ff de was ophangen, maar de honden blaften heel erg. (ze hebben hier twee zwerfhonden) Ik als echte bikkel zei dat ik wel ff mee liep. Maar hoe dichter we bij de waslijn kwamen hoe harder ze begonnen te blaffen en te grommen en het scheelde echt niet veel of ze vlogen ons aan, maar we zijn gauw omgekeerd... Pff... maar goed ook want de volgende dag bleek dat er achter de waslijn een nest met jonge honden zat. Vet schattig, ik moest steeds aan Roxy denken, Marja!

We gaan een waterzuiveringsinstallatie kopen van het geld van jullie. Het kost 300 euro en we zitten al op 240 dus dat komt helemaal goed komt. Op den duur zullen ze er vast heel veel kosten mee besparen. Didi is vandaag er naar aan het kijken in Denpasar. Ik ben benieuwd!

Hoe was trouwens afgelopen DMD? Ennuh... de crossers veel plezier t weekend. M'n kaartje is trouwens verkocht!

Tot volgende week!

Liefs Annieke

P.S. sorry... de foto's worden niet wat, zijn al 25 minuten aan het laden, maar nog steeds niks...