New York, New York! Nog 1 dagje....!!!
Door: Annieke
Blijf op de hoogte en volg Annieke
13 September 2007 | Verenigde Staten, New York
Hallo allemaal,
Dit is waarschijnlijk mijn laatste berichtje vanuit de US, snik, snik ;)!
Ik zal bij het begin beginnen.
Santa Fe.
Leuk hostel, heerlijk uitgeslapen. Maar toen... moest ik aan de bak, want omdat het een vrij goedkoop hostel was moesten we wat doen voor de kost. Wist ik viel wat chores (of geen idee hoe het heette eigenlijk) waren. Maar het bleken klusjes te zijn. Iedereen moest een klusje uitzoeken van een kaartje. En omdat ik uitgeslapen had waren de mooie klusjes al weg, maar dat geeft niet. Ik moest de vloer van de koffiekamer vegen en moppen. Nou met mijn schoonmaakcarriere was dat wel te doen ;)
Daarna besloot ik nog ff in het hostel te blijven een behoorlijk ontbijt gemaakt want het eten was gratis... dus eieren gebakken, ja veel meer staat nog niet in mijn mogelijkheden. Maar was wel lekker met van alles er bij.
Daarna nog ff geinternet want ik moest mijn Greyhound nog checken. Toen kwam ik er opeens achter dat ik maar een korte nacht in Nashville zou hebben, dus besloot ik maar direct naar New York te gaan. 's Middags om 2 uur vertrokken naar het busstation, ik moest bijna rennen (net als vroeger naar de trein) maar gelukkig bleek toen dat de bus 1,5 uur vertraging had. En dan zit je daar op zo'n piepklein busstation met allemaal vreemde figuren, maar ook dat heb ik weer overleefd. 1,5 uur vertraging maakte gelukkig niet uit voor mijn aansluiting, want ik had besloten de bus een paar uur eerder te nemen omdat Albuquerque mij interessanter leek dan Santa Fe.
In Albuquerque (wat een woord!) kwam ik aan met een vrouw die zo'n 10 uur op haar bus moest wachten dus we besloten samen A (zo noem ik t maar) in te gaan. Was een beetje een vreemd figuur, hele tijd aant smsen en was net gescheiden van haar man en blauwe plekken op haar gezicht, hele verhalen, maar geeft niet moest toch wat. A. was wel interessant, leuk om te zien niet heel bijzonder, maar ook daar kwam route 66 door heen. We gingen ff naar de 7eleven soort supermarkt, daar heb ik wat eten gekocht en toen zag de vrouw dat er iemand in elkaar werd geslagen, politie er bij dat gaat snel hier trouwens. En even later lagen er 2 mensen op de grond en overal politie schrok me een hoedje. Maken dat we er weg kwamen, dat was wel gelukt maar t was toch niet zo prettig allemaal, ik weet niet precies wat er aan de hand was, maar alles was er bij brandweer en ambulance. Brandweerauto's zijn hier trouwens van die echte ouderwetse, die we vroeger ook als speelgoedauto's hadden, rood met grote ladders wel grappig om te zien.
Daarna begon mijn lange, lange reis. En nu denk je natuurlijk 'leuk, je hebt vast allerlei vreemde vogels gesproken' nou eigenlijk niet, bijna niemand. Wat weer kwam omdat de bus niet heel vol was dus moest meest van de tijd alleen zitten en dat is weer een groot voordeel als je wilt slapen. De reis was schrik niet 2 dagen en 10 uur, non-stop, of nou ja... wel stoppen maar niet langer dan een half uur uit de bus.
Onderweg was het landschap heel mooi het werd steeds groener, heuvels, bossen en veel grasland. Veel boerderijen gezien, ook van die echte 'Old Mc Donald'-boerderijen van die rode met hoge silo's. Erg leuk allemaal. We kwamen door Amarillo (Texas), helaas was het toen nacht, St. Louis, Inianopolis, Pitchburg, Harrisburg en New York (nog veel meer maar ik kan het me allemaal niet meer herinneren) Halverwege kwam er een Roemeense jongen naast me zitten, was op zich wel gezellig. Hij had gewerkt in een hotel en ging nu terug. Hij had ook geen plek om te slapen in New York, dus ik dacht mooi een medestander.
Maar toen we bijna in New York waren zei hij dat hij misschien maar op het busstation ging slapen, mooie grapjas, ik ging dus echt niet nog een nacht slapen zonder bed! Dus de moed zonk me bijna in de schoenen. In New York besloot hij misschien toch maar naar een hotel te gaan, want het was niet een busstation met stoelen enzo. Dus ik maar weer bellen, ik was inmiddels zover dat ik maar mobiel belde want van telefoonkaarten wordt je ook gek, en je betaald je scheel (nu ook waarschijnlijk) en eindelijk was er een hostel dat plek had maar alleen voor vrouwen (meer mensen op een kamer plaatsen) dus dat kon dan niet. Nog wat anders geprobeerd en hij wist maar niet wat hij wilde. Dus ik begon m al een beetje te knijpen straks heb ik geen bed. Uiteindelijk besloot hij om rond te gaan lopen in New York. Hij wist het echt heel zeker. En ik ben met een taxi, ja een echte yellow-cab naar het hostel gegaan en gelukkig was er nog een bed vrij. Helemaal bovenin over een hele smalle trap en ja.. dat valt niet mee met al mijn bagage.
Eindelijk douchen, want ik voelde me zo goor! En eigenlijk voelde ik me toch wel behoorlijk schuldig dat die jongen daar nu alleen in New York rondliep. Echt heel onaardig, want alle mensen die ik tegen kom willen me altijd overal mee helpen en wildvreemde mensen geven soms opeens een telefoonnummer 'voor als er wat is' dat is heel aardig, en ik heb hem niet eens m'n nummer gegeven. Dus ik hoop dat het allemaal goed met hem is gekomen.
Vanmorgen eerst uitgeslapen, want dat had ik echt wel nodig. Daarna gauw naar de receptie kijken of ik nog een nacht kon boeken, kon gelukkig. En toen New York in. Veel beroemde dingen had ik al gezien, dus ik besloot maar de gaan shoppen. Hele dag rondgelopen, nog in een kerk gekeken, aardig wat geshopt weinig mensen gesproken, maar heb me best vermaakt. Ik kwam nog een paar Nederlanders tegen uit de buurt van Zwolle. En gelukkig... mijn Nederlands gaat me steeds beter af! Want wat voelde ik me stupid toen we in Bryce Canyon Nederlanders tegen kwamen en ik echt heel lang moest denken over sommige woorden.
En o ja... als ik er weer ben zaterdag... als souvenir heb ik heel wat kilo's meegenomen, niet in mijn koffer maar aan mijn buik ed. Dus hoef je me niet te vertellen, weet ik ;)! Lijk bijna een echte Amerikaan!
En ook ben ik helaas niet bruin meer, van kamp was ik best wel bruin, maar tis er allemaal af, tis hier ook september en soms best heel koud!
Verder hoop ik dat alles goed komt! Ik zie er naar uit om jullie allemaal weer te zien! Ik denk dat ik woensdag weer op zwemmen kom (of is er zwem4daagse), donderdag muziek, misschien zondag wel naar de kerk.
Ik zal gauw mijn foto's inplakken en dan zijn jullie allemaal uitgenodigt om ze te bekijken ok?
Bedankt voor alle gezelligheid, tips en steun!
Tot gauw!
Heel veel liefs Annieke!
Dit is waarschijnlijk mijn laatste berichtje vanuit de US, snik, snik ;)!
Ik zal bij het begin beginnen.
Santa Fe.
Leuk hostel, heerlijk uitgeslapen. Maar toen... moest ik aan de bak, want omdat het een vrij goedkoop hostel was moesten we wat doen voor de kost. Wist ik viel wat chores (of geen idee hoe het heette eigenlijk) waren. Maar het bleken klusjes te zijn. Iedereen moest een klusje uitzoeken van een kaartje. En omdat ik uitgeslapen had waren de mooie klusjes al weg, maar dat geeft niet. Ik moest de vloer van de koffiekamer vegen en moppen. Nou met mijn schoonmaakcarriere was dat wel te doen ;)
Daarna besloot ik nog ff in het hostel te blijven een behoorlijk ontbijt gemaakt want het eten was gratis... dus eieren gebakken, ja veel meer staat nog niet in mijn mogelijkheden. Maar was wel lekker met van alles er bij.
Daarna nog ff geinternet want ik moest mijn Greyhound nog checken. Toen kwam ik er opeens achter dat ik maar een korte nacht in Nashville zou hebben, dus besloot ik maar direct naar New York te gaan. 's Middags om 2 uur vertrokken naar het busstation, ik moest bijna rennen (net als vroeger naar de trein) maar gelukkig bleek toen dat de bus 1,5 uur vertraging had. En dan zit je daar op zo'n piepklein busstation met allemaal vreemde figuren, maar ook dat heb ik weer overleefd. 1,5 uur vertraging maakte gelukkig niet uit voor mijn aansluiting, want ik had besloten de bus een paar uur eerder te nemen omdat Albuquerque mij interessanter leek dan Santa Fe.
In Albuquerque (wat een woord!) kwam ik aan met een vrouw die zo'n 10 uur op haar bus moest wachten dus we besloten samen A (zo noem ik t maar) in te gaan. Was een beetje een vreemd figuur, hele tijd aant smsen en was net gescheiden van haar man en blauwe plekken op haar gezicht, hele verhalen, maar geeft niet moest toch wat. A. was wel interessant, leuk om te zien niet heel bijzonder, maar ook daar kwam route 66 door heen. We gingen ff naar de 7eleven soort supermarkt, daar heb ik wat eten gekocht en toen zag de vrouw dat er iemand in elkaar werd geslagen, politie er bij dat gaat snel hier trouwens. En even later lagen er 2 mensen op de grond en overal politie schrok me een hoedje. Maken dat we er weg kwamen, dat was wel gelukt maar t was toch niet zo prettig allemaal, ik weet niet precies wat er aan de hand was, maar alles was er bij brandweer en ambulance. Brandweerauto's zijn hier trouwens van die echte ouderwetse, die we vroeger ook als speelgoedauto's hadden, rood met grote ladders wel grappig om te zien.
Daarna begon mijn lange, lange reis. En nu denk je natuurlijk 'leuk, je hebt vast allerlei vreemde vogels gesproken' nou eigenlijk niet, bijna niemand. Wat weer kwam omdat de bus niet heel vol was dus moest meest van de tijd alleen zitten en dat is weer een groot voordeel als je wilt slapen. De reis was schrik niet 2 dagen en 10 uur, non-stop, of nou ja... wel stoppen maar niet langer dan een half uur uit de bus.
Onderweg was het landschap heel mooi het werd steeds groener, heuvels, bossen en veel grasland. Veel boerderijen gezien, ook van die echte 'Old Mc Donald'-boerderijen van die rode met hoge silo's. Erg leuk allemaal. We kwamen door Amarillo (Texas), helaas was het toen nacht, St. Louis, Inianopolis, Pitchburg, Harrisburg en New York (nog veel meer maar ik kan het me allemaal niet meer herinneren) Halverwege kwam er een Roemeense jongen naast me zitten, was op zich wel gezellig. Hij had gewerkt in een hotel en ging nu terug. Hij had ook geen plek om te slapen in New York, dus ik dacht mooi een medestander.
Maar toen we bijna in New York waren zei hij dat hij misschien maar op het busstation ging slapen, mooie grapjas, ik ging dus echt niet nog een nacht slapen zonder bed! Dus de moed zonk me bijna in de schoenen. In New York besloot hij misschien toch maar naar een hotel te gaan, want het was niet een busstation met stoelen enzo. Dus ik maar weer bellen, ik was inmiddels zover dat ik maar mobiel belde want van telefoonkaarten wordt je ook gek, en je betaald je scheel (nu ook waarschijnlijk) en eindelijk was er een hostel dat plek had maar alleen voor vrouwen (meer mensen op een kamer plaatsen) dus dat kon dan niet. Nog wat anders geprobeerd en hij wist maar niet wat hij wilde. Dus ik begon m al een beetje te knijpen straks heb ik geen bed. Uiteindelijk besloot hij om rond te gaan lopen in New York. Hij wist het echt heel zeker. En ik ben met een taxi, ja een echte yellow-cab naar het hostel gegaan en gelukkig was er nog een bed vrij. Helemaal bovenin over een hele smalle trap en ja.. dat valt niet mee met al mijn bagage.
Eindelijk douchen, want ik voelde me zo goor! En eigenlijk voelde ik me toch wel behoorlijk schuldig dat die jongen daar nu alleen in New York rondliep. Echt heel onaardig, want alle mensen die ik tegen kom willen me altijd overal mee helpen en wildvreemde mensen geven soms opeens een telefoonnummer 'voor als er wat is' dat is heel aardig, en ik heb hem niet eens m'n nummer gegeven. Dus ik hoop dat het allemaal goed met hem is gekomen.
Vanmorgen eerst uitgeslapen, want dat had ik echt wel nodig. Daarna gauw naar de receptie kijken of ik nog een nacht kon boeken, kon gelukkig. En toen New York in. Veel beroemde dingen had ik al gezien, dus ik besloot maar de gaan shoppen. Hele dag rondgelopen, nog in een kerk gekeken, aardig wat geshopt weinig mensen gesproken, maar heb me best vermaakt. Ik kwam nog een paar Nederlanders tegen uit de buurt van Zwolle. En gelukkig... mijn Nederlands gaat me steeds beter af! Want wat voelde ik me stupid toen we in Bryce Canyon Nederlanders tegen kwamen en ik echt heel lang moest denken over sommige woorden.
En o ja... als ik er weer ben zaterdag... als souvenir heb ik heel wat kilo's meegenomen, niet in mijn koffer maar aan mijn buik ed. Dus hoef je me niet te vertellen, weet ik ;)! Lijk bijna een echte Amerikaan!
En ook ben ik helaas niet bruin meer, van kamp was ik best wel bruin, maar tis er allemaal af, tis hier ook september en soms best heel koud!
Verder hoop ik dat alles goed komt! Ik zie er naar uit om jullie allemaal weer te zien! Ik denk dat ik woensdag weer op zwemmen kom (of is er zwem4daagse), donderdag muziek, misschien zondag wel naar de kerk.
Ik zal gauw mijn foto's inplakken en dan zijn jullie allemaal uitgenodigt om ze te bekijken ok?
Bedankt voor alle gezelligheid, tips en steun!
Tot gauw!
Heel veel liefs Annieke!
-
14 September 2007 - 06:21
Wij Zien Er Naar Uit:
dat je weer thuis komt. Wij zullen er zijn om je verhalen te horen en foto's te zien. Heel nieuwsgierig er na.
Tot zaterdag.
Hele goede reis nog en groetjes van ons allemaal. xxx mama -
14 September 2007 - 07:30
Wilma&Co:
Goeie reis naar huis, we zijn benieuwd naar de " amerikaanse" Annieke.We zullen je schrijfsels wel missen , maar zijn blij dat je straks weer " live" aanwezig bent!!
gr
Sjoerd, Wilma
Sidney, Ayleen en Darryl -
14 September 2007 - 09:28
Opnieuw Voorstellen:
Hey Niek! Dus met al je souvenirs mag je je haast opnieuw voorstellen aan ons?? Heeft 'n foto meenemen van jou naar Schiphol wel zin dan?? Haha!! Leuk om je morgen weer te zien!! Al die belevenissen maken me best wel jaloers!!
Tot morgen, groetjes Lin -
14 September 2007 - 11:21
Anne:
'net als vroeger rennen naar de trein'.. Zolang is dat toch nog niet geleden??? haha.. een hele goede terugreis!! En tot snel! -
14 September 2007 - 12:00
Amerikaan:
heel veel plezier nog die laatste uurtjes daar in U.S.A. ik wens je een hele goede reis toe, en we zullen elkaar binnenkort vast wel weer spreken.
tot in Nederland.
groetjes bossie -
14 September 2007 - 14:32
10:
Goeie reis en ik ben heeeeeeeel benieuwd naar je foto's :D xxx -
14 September 2007 - 19:07
Corine:
Je zit nu misschien al bijna in het vliegtuig, maar goede reis en tot morgen!
Groetjes! -
14 September 2007 - 20:04
Jacoby:
we zullen blij zijn als we je straks weer zien tot gauw -
14 September 2007 - 20:51
Ds.groen:
Fijn, dat je weer thuis komt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
