De tour Dag 1 Flinders Rangers

Volgens mijn berekeningen is het nu bij jullie half 8... en ik gok dat dat in de morgen is.
Ik ben nu net aangekomen in Bahrein en heb een internet cafe opgezocht. Ik kan zelfs betalen in Euro's, jaja, ik kom dichterbij.
Maar wat is er de afgelopen 2 weken gebeurd??
De tour. Het begon allemaal donderdag 29 december. Feddrik, Niels en ik waren veilig aangekomen in Adelaide. Het was een vrij rustige maar wel een mooie stad. 's Avonds nog ff wat boodschappen en gedaan en de volgende ochtend zouden we tussen 7 en half 8 opgehaald worden door de gids.
Das best vroeg. En iedereen die mij een beetje kent weet dat ik 's ochtends nooit te vroeg ben. En ja hoor... komt die man al om 10 voor 7!!! Ik was wel al uit bed, maar hij had al geen goede beurt bij mij gemaakt.
Maar goed we toen we eenmaal in de auto zaten en er nog 5 anderen bij waren gekomen. Jan (de Nederlander), Martine (de knappe Duitser waar iedereen van onder de indruk was), Manpried (de Indische Canadees) en Morten (een rustige Deen) en last but not least Yas (onze gekke, drukke monkey uit Japan) En onze tourguide was een rustig lijkende Australier, Ben.
Zo konden we dus op pad, met z'n 7en achterin de Jeep. Het eerste stuk over de snelweg. Na een paar uur hadden we een zwemstop. Waar we ook gingen lunchen. Dit was nog wel in de bewoonde wereld. En daarna gingen we steeds verder de outback in. Outback is het middelste gedeelte van Australie, met een aantal dorpjes, voornamelijk aborigonaldorpjes en verder, hele kale stukken land. Een aantal woestijnen, maar ook nog best groene stukken land.
Op een gegeven moment moesten we uitstappen om brandhout te zoeken. Daar zagen we een gekko, een kleine hagedis, die als je hem aan zijn staart vangt zijn staart verliest.
Omdat we voor op schema lagen de eerste dag gingen we een wandeling maken. We waren inmiddels aangekomen in de Flinders Rangers een groot nationaal park. En onderweg hadden we nog emoe's gezien. Soort struisvogels, die beesten kunnen wel 80 km/h lopen als ze op volle snelheid zijn. Maar ze hebben een probleem als ze op snelheid zijn kunnen ze niet bijsturen. Dus ze kunnen maar een richting op. Ook zagen we een grote legiowaan in de boom. Die beesten zijn erg moeilijk te herkennen.
Op naar onze wandeling. Het was een mooie wandeling, erg heet natuurlijk. We wandelden door de Gorges de Alligator. Maar er waren gelukkig geen alligators (soort krokodillen). Het was een grote kloof, met aan beide kanten grote hoge wanden, met allerlei soorten gesteente, wat was losgekomen door aardbevingen door de jaren heen. In het gesteente kon je allerlei sporen herkennen van de zee, die daar jaren terug had gestroomd.
We zagen ook veel kangeroe's erg dichtbij. Dit was de eerste keer dat ik een zag en het was erg mooi. We zagen er wel een stuk of 5 in die wandeling. Er konden ook slangen zitten, en ik ben doodsbenauwd voor slangen, maar gelukkig had ik tijdens de wandeling niet een gezien. Eenmaal terug in de jeep greep het duitse meisje onder de bank een slang weg. Het was een nepslang, maar ik schrok me echt rot. En natuurlijk moest ik dat de hele week aanhoren...
Op naar ons eerste kamp. Het was een plaats waar wel vaker gekampeerd werd. Vlakbij ons kamp zaten rockwalibi's ook erg mooi.
Om half 9 's avonds kwamen we ongeveer aan op ons kamp. We gingen eten koken boven het vuur. Pasta. Het smaakte heerlijk na zo'n lange dag. En daarna gingen we in onze swags (dat is een hoes om de slaapzak die regen en windvast is, ook zit er een soort matje in waar je op kunt liggen) En het was schitterend om onder de sterrenhemel te liggen (alleen jammer dat ik geen ster zag zonder lenzen).